Forum zdrowie psychiczne.
Ruch humanistyczny zyskał miano „trzeciej siły” w psychologii, ponieważ wyrósł z reakcji zarówno przeciw pesymistycznemu poglądowi na naturę ludzką, prezentowanemu przez teorię psychoanalityczną, jak i przeciw mechanistycznemu stanowisku behawioryzmu. W tym czasie, gdy w USA kształtował się ruch humanistyczny, podobne poglądy, które określa się razem jako egzystencjalizm, zyskały sobie akceptację na kontynencie europejskim. Egzystencjalizm był przeważnie wynikiem wyraźnie zaznaczającego się niezadowolenia z tradycyjnej filozofii, ocenianej jako powierzchowna, akademicka i oderwana od życia (Kaufamn, 1956).
Ważnym czynnikiem, który łączy psychoterapię humanistyczną z egzystencjalizmem, jest przyjęcie przez oba kierunki fenomenologii jako podstawy filozoficznej. Podstawowe założenie fenomenologii głosi, że cała wiedza człowieka opiera się na doświadczeniu, zasadnicze zaś podejście polega w tym wypadku na utrzymywaniu otwartości wobec danych pochodzących z doświadczenia i gotowości przyjmowania ich, w miarę jak się pojawiają. Obserwator stara się odłożyć wszelkie ukształtowane wcześniej poglądy na daną osobę czy sytuację, wszelkie sądy o wartości, relacjach przyczynowo- skutkowych, a co więcej, nawet rozróżnienie między podmiotem a przedmiotem. W psychoterapii podejście to polega na otworzeniu się na sprawy i osobę pacjenta i akceptowaniu go takim, jaki się nam ukazuje. To tej właśnie osobie, jaka jest w danej chwili, tu i teraz, trzeba poświęcać uwagę i troskę, zrozumieć ją i wyleczyć.
Termin egzystencjalizm wywodzi się od łacińskiego słowa existere - powstawać lub pojawić sie - które dobrze oddaje charakterystyczne dla tego kierunku skoncentrowanie się na egzystujacej istocie ludzkiej,jaka staje się lub kształtuje. Egzystencjalizm jest próbą zrozumienia naszej jedynej w swym rodzaju pozycji we wszechświecie: naszej zdolności przeżywania uczuć miłości lub nienawiści, naszego cierpienia, naszej świadomości oraz wiedzy o swej własnej, nieuchronnej śmierci.
Offline