Zdrowie psychiczne człowieka, psychika i zdrowie, zdrowa psychika i zdrowe ciało, higiena psychiczna, psychologia zdrowia, zaburzenia psychiczne

Statystyki odnośnie psychoterapii behawioralnych wskazują zwykle na ich skuteczność, gdyż wskaźnik sukcesu wynisi na ogół między 75% a 90%. W porównaniu z innymi rodzajami psychoterapii, terapiom behawioralnym można przypisać szereg zalet. Są one ściślej związane z badaniami naukowymi niż terapie analityczne i w znacznie większym stopniu reagują na ich wynik. Ponieważ w psychoterapiach behawioralnych kładzie się nacisk na leczenie specyficznych objawów, przynoszą one zatem rezultaty w znacznie krótszym czasie niż tradycyjne terapie. Oznacza to szybszą pomoc i oszczędności dla pacjenta oraz możność leczenia większej liczby pacjentów przez danego psychoterapeutę. Ponieważ terapia opiera się na jasno sformułowanych zasadach uczenia się i nie jest uzależniona od osobowości psychoterapeuty, jego zdolności nawiązywania kontaktów interpersonalnych czy umiejętności dokonywania interpretacji, więc szkolenie terapeutów jest łatwiejsze i krótsze, a dzięki temu terapię tę mogą prowadzić fachowcy z innych dziedzin (nauczyciele, pielęgniarki, funkcjonariusze więziennictwa itd.) czyli paraprofesjonaliści.

Psychoterapia behawioralna, generalnie, ma na celu zmianę uwarunkowania patologicznej reakcji, czyli takie zmienianie sekwencji skojarzeń, aby bodziec negatywny nie kojarzył się bezpośrednio z silną reakcją emocjonalną.

Psychoterapia behawioralna posługuje się w praktyce następującymi metodami.

    * Modelowanie
    * Zanurzanie
    * Desensytyzacja