Zdrowie psychiczne człowieka, psychika i zdrowie, zdrowa psychika i zdrowe ciało, higiena psychiczna, psychologia zdrowia, zaburzenia psychiczne

Teoretycy neofreudowscy różnią się od Freuda tym, że kładą stosunkowo większy nacisk na działające społeczne, a mniejszy - na doświadczenia w okresie dzieciństwa. Ta sama różnica w rozkładzie akcentów występuje w  psychoterapii neofreudowskiej, która ma na celu zrozumienie zarówno przeszłych doświadczeń pacjenta, jak też jego obecnej sytuacji. Ponadto większość psychoterapeutów neofreudowskich sądzi, że pacjenta nie można uleczyć pomagając mu zwyczajnie zrozumieć jego nieświadome uczucia. Trzeba raczej kierować pacjentem na drodze zainicjowanych przez niego samodzielnych zmian i pomóc mu zmienic nieadekwatne sposoby przystosowania.

Podawane jest także w wątpliwość, czy wyparte konflikty seksualne stanowią, zgodnie z rolą przypisywaną im przez Freuda, zasadnicze podłoże neurotycznego zachowania także i obecnie, zwłaszcza wśród młodzieży. Liczne ograniczenia i powszechnie akceptowana religijna doktryna grzechu zmuszały do wypierania pewnych impulsów seksualnych w czasach Freuda, nic więc dziwiącego, że stwierdził on, iż wyparcie seksulane, jest znanym problemem wśród jego pacjentów. Jednakże ogromne zmiany, jakie zaszły w naszych obyczajach seksualnych w ostatnich latach, sprawiają, że wyparcie jest mniej częstą przyczyną zaburzeń emocjonalnych niż kryzysy egzystencjalne, niezdolność do dostrzeżenia sensu życia, poczucie bezradności oraz niezdolność do poradzenia sobie z szybkimi zmianami technologicznymi i społecznymi. Jung i Adler, też początkowo byli uczniami Freuda, to jednak zerwali z nim i przystąpili do rozwijania swych własnych poglądów na osobowość, patologię i terapię.